Affet beni çocuğum
bir şey bırakamadım sana
tanımadığım insanlardan
''Umut'' koyduğum adından
ve kundak niyetine sarıldığın
şu terli çamaşırlarımdan başka.
Affet beni çocuğum
sen büyüyeceksin
metal seslerin arasında
çığlıkların titreyecek
o zaman salkım salkım bulutlar olmayacak
kuşlar ötmeyecek resimlerde
yaşamak bu olmamalı çocuğum
kaçacaksın belki de dağlara
vuracaksın yüreğini kayalıklara
ama orda da bir avuç toprakta sığıntı
ölü bedenlerden başka bir şey olmayacak.
Sakın ha çocuğum
sakın olaki şaşırma
sırtında semerleri yüklü karıncalar görürsen.
Affet beni çocuğum
eğer kalabalık toprakta
yatacak bir yer bulursam ne mutlu bedene
merak edersen adresi yitikleri
çaresiz mezelik olmuş arabaesk köşelerde.
Zaman utanmalı
utanmalı çaresiz gözlerden
ömür ömür değil ki
zamana karşı inatla
elinden tutmak isterdim ama
ölüm elde değil ki.
(12.05.1997)
Huseyin BalKayıt Tarihi : 26.5.2007 01:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!