dışım olgunluğun çizdiği bir resimken içim bir çocuk kadar zavallı
aynı bedende iki yabancı suret dünyamdaki yerin...
kalleşliğin son dönümüne ektiğim riyakarlığı ise aşkla zehrediyorum...
en masum günahdım bir cenin gibi sevgiye muhtac doğan.
ben kadın...
töre cinayetlerinin kurbanı namusun edebi mahkumu-
süngüyü yemiş insan yanların utanıyor erkekliğin ayıbında...
cenabet ellerin hükmüne müebbet yatan asil yurtdaş...
soyun sopun anan bacın imanın kimliğin benden...
öyle böyle değil gücüm andım....
ben kadın..
şahidim tanrı namusun söz hakkı yalnız ben...
ben kadın.....
Kayıt Tarihi : 4.8.2011 16:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berrin Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/04/ben-kadin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!