Ben İstanbulu Özledim Şiiri - Ümit Karaman

Ben İstanbul u özledim,
Hem de öyle bir özlemek ki,
Senle olmasam bile,
İçimden hep benim olmanı istedim,
Belki bir gün seni bana taşıyabilir diye..
Ben İstanbul u özledim,
Hem de öyle bir özlemek ki kendimce,
Sana sevdiğimi haykırmak istedim, yedi tepesinden,
Çok, çok uzaklarda olsan bile,
belki sesimi duyabilirsin diye,
Ben İstanbul u özledim,
Hem de öyle bir özlemek ki sensizce,
Senin için, içimden geçeni kimseler bilmesin diye,
Yağan yağmurdan sırılsıklam olmuş, o yırtık elbiselerimin içinde
Ağlayarak haykırdım, hala yoksun , nerelerdesin diye, diye
İste ey İstanbul bütün bunlara rağmen
Benim seni ne kadar özlediğimi anlamadıysan eğer
Kaldır da başını şöyle bir bak,
Sana yorgan, bana da umut olan rüyaların içine
Rabbimin üstümüze yorgan yaptığı o güzelim gökyüzüne

Ümit Karaman