Bayburt'ta bir gün otururken bankta
Susamlı simit, ayran ve kabuklu fıstık yiyordum
Annemi özlüyordum
Yeni ameliyat olmuş babamı düşünüyordum
Kardeşimin hayalini kuruyordum
Sonra küçük bir çocuk yanıma geldi
Omuzunda boya sandığı
Kirlenmiş ayakkabımı boyamak istedi
Tırnakları simsiyahtı
Ayakkabı boyası sürülmüştü pantolonuna
Ona, avuçlarını açması gerektiğini söyledim
Boyalı ellerini kabuklu fıstıkla doldurdum
Sonra o yoluna devam etti
Ben ise şafak saydım...
Atarsa memleket...
Atarsa özgürlük...
Atarsa umut...
Atarsa doğan güneş...
Eren Çiçek
Kayıt Tarihi : 19.1.2021 23:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bayburt'ta askerdim. Çarşı izninde yaşadığım gerçek bir anıdır. Bu şiiri yazarken gözlerim doldu...
![Eren Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/19/ben-ise-safak-saydim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!