Dost dediğin kazık atıyor dostuna.
Ben insanları bir türlü çözemedim.
Çok çakallar giyinir koyun postuna.
Ben insanları bir türlü çözemedim.
Kalmamış sevdasına sadık kalan.
Dürüst isen arkandan yaparlar plan.
Ağızlarından söz çıksa da hepsi yalan.
Ben insanları bir türlü çözemedim.
Çıkarları olunca birbiriyle kaynaşırlar.
Yapmacık hareketleriyle eğlenirler.
Çıkarları bitince kavgaya tutuşurlar.
Ben insanları bir türlü çözemedim.
Çok söz söyledim dilimden anlamadılar.
Derdimi anlattım halimden anlamadılar.
Bağlamayı çaldım telimden anlamadılar.
Ben insanları bir türlü çözemedim.
Der alperen vefasız olanın özü çürüktür.
Sönmüyor yanan gönlüm bağrım eziktir.
Dosta varayım desem yollar bozuktur.
Ben insanları bir türlü çözemedim..
Kayıt Tarihi : 12.10.2022 04:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!