Başka yüzlerdeki sahte gülüşün ilk kurşunuyum.
Benim ben'im. O, alnımın orta yerindeki küçük, koyu ihanet.
Bilir misin, o nokta, senden kalan tek yara izi. Her ayna karşısında öksüz bir öpüşün ağırlığı.
Bu yalnızlık ki; yüreğime gömülmüş kızıl bir kor. Ve ben, o koru söndürmek için ölümü beklerken; Sadece bir an çıkagelsen, gülüşün bir şok dalgası gibi çarpıp gözlerime, uyandırsa bu kör ve uyuşmuş hissizliği.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta