Ben her yerde
Gözyaşı dökmeden ağlarım.
Dertlerimi,çilelerimi kimse dinlemez
İçime atar dağlarım.
Ben karanlıklarda
Gündüzmüş gibi yürürüm.
Gecemi gündüzümü şaşırmış
Hayatı yaşar,sürünürüm.
Ben toprağa basarken
Sudaymış gibi olurum.
Eriyip sel olmuş karlar gibi
Yönümü bilmeden,yolumu bulurum.
Ben ağaçların altında
Meyva yiyenlerdenim.
Adem ile Havva olmuşuz sanki
Bilmeden günah işleyenlerdenim.
Ben yaşarken
Rakıyı şarapa karıştırmışım gibi
Yalpa yalpa yaşamışım
Kömür bacalarının dumanı gibi
Ben her zamanda
Durmadan aşık olurum.
Güzellikle yatar,Güzelle kalkarım
Ben içmeden sarhoş olurum.
Kayıt Tarihi : 6.4.2006 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!