Ben hüznün ocağında tükettim şu ömrümü
Gurbetin kucağında yollar yordu gönlümü...
Ne gül gördüm aşk kokan,ne ses duydum çağlayan
Hayal gibi kaybolan yıllar yordu gönlümü...
Tel oldum hüznü çalan,ben oldum selde kalan
O bir türlü çıkmayan fallar yordu gönlümü...
Hatırımı sormayan,selamımı almayan
Ruhuma dost olmayan kullar yordu gönlümü...
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!