Ben hiç kimseyi sevmedimki

Ne acılar çektim ne fırtınalarla boğuştum
Rahat yüzü hiç görmedim
Tam rahat ettim derken
Bir kaydırdılar ayağımı
Öyle düştüm ki!
Hiç doğrulamadım !
Ne yaşamayı çok benimsedim!
Nede aşkın var olduğuna inandım!
Ben hiç kimseyi sevmedim ki.!?
Başak tanelerinin rüzgarlarda savrulması misali
Savruldum her daima
Olmadı yerim yurdum
Nede beni barındıran bir limanım
Olmadı sıcak bir yuvam
Ocağı tüten bir sofram
Hayallerde dolandım her daima
Ben hiç kimseyi sevmedim,ki!?
Açıldı gözlerim hayata
Yokluk sefalet güzergahım
Çakallarla dans kurtlarla pazarlık
Yaşam savaşında hayat
Kim bilir daha kaç taze can asılacak
Kaç genç kız meze olacak karın tokluğuna
Kaç ocak yıkılacak sabaha kadar
Zemheri karanlık yerini aydınlığa bırakana dek
Ne güneşi gördüm
Nede yaşamayı becere bildim
Ben hiç kimseyi sevmedim,ki!?
.A.GÜRCÜ 05.04.2013. Konya.