Ben hiç insan görmedim Şiiri - Mesut Cihat

Yok, yetimin haberi yok
Varsa oyuncakları
Oynamakla meşgul
Bulamaz ki garibim
Oyuncağı bomba
Sığınağı ateş

Hür yaşamak
Hiç bilemedim ki
Bombasız gün yaşamadım ki
Annemin ismime seslenişini
Kurşun sesinden hiç duymadım ki
Burası mı, burası öksüz, burası yetim

İnsanca yaşamak
Ben hiç insan görmedim
Canavarlaşmış vicdanlar
Kan emen yarasalar
Hukuk tanımayan vampirler
Bomba yağdıran şeytanlar gördüm

Korkumu dedin
Ben hiç tanımadım
Ölümle arkadaş
Ölümle kardeş oldum
Korkuyla yaşayan kimseden
Korkar mı hiç ölüm, ben ölüyüm

Ben zaten dünyada ölüyüm
Zulme gözlerini kapamış dünyada
İnsanlık dramına kulakları tıkamış dünyada
Senin keyfiyete çekildiğin
Benim zulüm gördüğüm dünyada
Size göre cennet, bize cehennem olan dünyada

Ey insanlık
İnsanlıktan bahsedersiniz, nerede?
Keyfiyetinizin arkasına saklanıp
Zulme gözlerinizi kapatmak mı
Beşikte ki yavruların cesetlerini seyretmek mi
Sizin rahat etmeniz, bizim zulüm görmemiz mi
Hangisi, söyleyin hangisi insanlık