Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bizim çocuklarımız da hiç çocuk olamadı ne yazık sevgili Suna. Evin anahtarını boyunlarına asardım kolye gibi. Çünkü ben onlardan önce çıkar, sonra dönerdim eve.
Sanki büyük doğdular. Hep çalışan anne sendromu yaşadılar tıpkı sizin gibi. Şiirde kendim, kendi çocukluğumu, çocuklarımın çocukluğunu yaşadım yeniden. Ama yine de güzeldi o günler... Sevgili Annenize Rabbimden rahmet diliyorum.Kutluyorum bu güzel şiir için sizi sevgimle.. Nicelerine...
Daha nice, nice güzel dizelere sefer eylesin duygu yüklü kaleminiz...
Ders alınacak bir şiirdi...
Tebrikler!...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta