Mutlu günler yaşıyorken kendimce.
Özlem duydum o günlere gönlümce.
Hayaller kurarak geçmişime gidince.
Ben her zaman gençliğimi özledim...
Sokaklarda oynar idim korkmadan.
Karanlıktan çekinmezdim ürkmeden.
Dedikodu gıybet nedir bilmeden.
Ben her zaman çocukluğumu özledim…
Zorluklar ile baş etmeyi öğrendim.
Her güçlüğe pes etmeden direndim.
Fark etmeden o günlere gücendim.
Ben her zaman o günleri özledim…
Düşer idim ağlamadan kalkardım.
Yaram olsa tuz dökerdim bağlardım.
Bazı zamanlarda saklı gizli ağlardım.
Ben her zaman dünümü de özledim…
Anam babam kaldı kalbimde yara.
Özlem duydum ben canlara bu ara.
Dualarım kardeşe, anaya, babaya.
Ben her zaman canlarımı özledim…
Dilim susmaz kelimeler dökülür.
Hayallerim geçmişe alıp götürür.
Kimse duymaz bu yüreğim haykırır.
Ben her zaman kavuşmayı özledim…
_________Yazan:Osman ACAR(18.12.2020)
Kayıt Tarihi : 18.12.2020 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!