Yalnızlığın Uzun Hikâyesi
Daha ilk günümde başladı tek başınalık,
koskoca evren aklıma sığdı da bir sığamadım.
Bulutlar gibi aktım da bir an yağamadım,
ömrüm gitti geceden sabaha doğamadım.
Ben hep yalnız yürüdüm bu hayatta,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta