Ben hep böyleyim Şiiri - Hatice Ak

yoğun bir sessizlik sardı gene benliğimi
dalgın ve bir o kadar umursamaz
umudu yitirmemek gerek ve ister ki
gelsin sevdiği Anka kuşunun kanatlarında
sevgi aksın gönül çeşmelerinin kurnasından
sonsuzluğuna

yıldızlar doğsun toprak ananın tavanına
ay, çiçekleri uçan kelebekleri kıskansın
kuş ve kurbağa sesleriyle dolsun dereler
bereket yağsın tarlalara eskisi gibi

ekinler boy versin başak/başak
yeşilin her tonu kaynaşsın günün güzelliğiyle
papatyalar tempo tutsun baharın mis kokularına
tembel kaplumbağalar kabuklarından çıksın
başlasın yem yiyecek aramaya

işte bütün düşlerimiz böyleydi seninle
baharı göz göze, diz dize karşılayacaktık
bir yerlerde hata yaptık, umut ettiklerimizin aksine
gelmeyeceğini bile-bile, bu gece gene nöbetteyim
ki; elin elimde değilse ben hep böyleyim

01.04.2010