seni sevdiğim ilk günden beri ağlarım yar
çoğu zaman hasretine dökerdim gözyaşımı
şimdi de seni sevmenin pişmanlığına ağlarım yar
sen beni boşver ben hep ağlarım yar
herşeyin tadına bakınca daha iyi anlıyor insan
ağlamaktan ağlamaya çok fark var be yar
hiç mutluluktan dökülmeyecek mi gözyaşlarım
seni sevdim diye mutluluk bana artık haram yar
yeryüzüne sığmaz hayaller büyütmüştüm sana
umutlarımla beslemiştim kalbimde ben onları yar
oysa olmaya ne kadar hevesliydi hayallerim
onlar senin ihanetinin depremini beklemiyordu yar
hep keşke dedim gönül verdiğim ilk günden beri
sevmenin diğer adını keşke koydum yar
keşke yanımda olup canıma can katsan derken
keşke seni sevmeseydim diyorum şimdi yar
pişmanlık hasretten çok daha acımasız yar
ben isterdim ki bizi ölüm ayırsın
sen ölmedin daha da yaşarsın
benim ölümüme hasretin değil de pişmanlık mı sebepti yar?
Kayıt Tarihi : 27.8.2008 13:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!