Ben hep senden önce yalnızlık dergahında hatme ederken elemleri
Açardım elimi semaya.
Terk etmişken aşk beni, sakladım hep o şarkıyı ufuklara...
Ben hep mübrem yalnızlığımla ölürken,
Güneş doğmazdı sabahıma.
Kefenimin cebi çürümüş güllerle dolardı..
Bahçemi tayfunlar yıkardı.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta