Kırk iki kez ölüp kırk iki kez yaşlanırmış insan birden hüzne...
Parklar en çok yaslıları ve yaşlıları bağrına basıp dinler.
Ve her gün batımına doğru ellerimde garip bir telaş başlar.
Yaslının ve çoğu yaşlının kapısını hüzünlü akşam açar.
Çocuklar gibi salıncaklara binip uçup gitmek istiyorum.
Ki akşam yorgun yüreğin dönüşü hüznün sizden önce gelişi.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
