Sana söylemem gereken bir şey var,
Yoksa beni tamamen unuttun mu?
Ben Hasan'ım!
Yarattığın bütün güzelliklerden mahrum olup,
Şikayet etmeyen kişi,
Aydınlık ve parlaklığın yerine,
Kasvet ve karanlıkla yaşadım.
İtiraz etmiyorum,
Mutluluk ve huzuru bu küçük cennette buldum.
Sıkıntı ve güçlükle geçen bunca zaman yetmezmiş gibi..
Şimdi de daha fazlasına mı katlanmamı istiyorsun?
Bu yolculuktan aileme yeniden dönüş var mı?
Yoksa bu hastalığa diz mi çökeceğim?
Alın yazı mı kime şikayet edebilirim ki?
Bana biraz merhamet etmen için yalvarıyorum,
Hayatımı bağışla! !
Hatalı olduğumu biliyorum,
En büyük hatam büyüklüğünü yeterince bilmemekti.
Şimdi anlıyorum ki sen beni,
Merhamet kitabından silip atmadın.
Beni unutmadın.
Sen benimlesin ve beni korursun,
Bir de lütufların tamamlansa,
Yalvarırım yolumu aydınlat,
Madem ki elimden tuttun..
Yalvarırım! !
Işığa başka herkesten daha fazla hasretim,
Eğer bu karanlıktan çıkabilirsem,
Daima seninle birlikte olacağım.
Gerçekle hayal arasında ki ince çizgi,
Şükür olsun ki gözlerim aşkla aydınlandı,
Senin lütfun olmasa ben bir hiçim..
Kayıt Tarihi : 30.11.2012 18:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!