Üşüyorum,
Anılarını bırakıp gittiğin bu yerde
Yalnızlığım tutku ötesinde dans ediyor
Başımı döndürürcesine.
Hangi köşeye baksam sen
Sen kokuyor ıssız duvarlarım
İnanılmazsın
ve ne kadar kalabalıksın
Arsızca çarpıyorsun her hücreme...
Senden uzaklaştıkça
İçimde ki adresin yakınlaşıyor
Zaten hiç kaçamadım ki senden
Yakalandım çaresizce her defasında sana.
Gitmek istedikçe bir yanım hep’’kal’’ dedi
Gitmek istemekle olmuyor işte
Geride bıraktığın hala
Sana ait çok şey varsa
İçimde...
Bir akşam üstü
Apansız
Gece karası saçlarını al da gel yoksulluğuma
Nikotin kokan
Esmer gecelerime yoldaş ol
Isıt beni, üşüyorum yar!
Bak avuçlarım hala senli kokuyor
Terin kurumadı ellerimde
Tuzunla uyuyup,
Tuzunla uyanıyorum eşkıya sabahlarıma
Görmüyor musun
Kırılgan bir köprünün sonundayım
Bir adım kaldı cehenneme
Cennetimi nehir gözlerinde kaybettiğim yar!
Ben hala kendimden uzak,sana yakınım
Bıraktığın yerdeyim
Haram değmedi tenime
Gözlerimde en son senin bakışın
Dudaklarımda senden başka
Günahın adresi yok
Hadi gel Yar!
korkma hiç yalnızlık çekmezsin
Ben hala sen gibiyim
Ve hala
Ölümüne sendeyim….
(02.11.2011)
Gülseven AksoyKayıt Tarihi : 8.12.2011 21:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!