Ben hala çocuktum Şiiri - Okan Kurdoğlu

çocuğum ben
sevda kırıntılarında sallanıp duran
kıyısında unutulmuşum ayrılığın
kendi kuruntularımda ilerliyor zaman
hayallerimde infilak oluyorum
oysa ben hala çocuktum
yangın ve yanılmaların göbeğinde

sadece yüzüme bak
korkak ve yoksul
gözüme bak göç etmiyor sancılar
göğsümü eşeliyor yalnızlık
yaralıyım
horlanmışım
kırılmışım
oysa ben çocuktum
yine seni düşünürüm

keşke doğmasam diyor kader
bir yanım çocuktu belki
bir yanım kuş
dört yanım ısırgan
ekmek kuyruklarında analar
yüreğim pençelerimde kalır
bu ne tutsaklık
yine yine seni düşünürüm

yine seni düşünürüm
savaşa gider gibi cesurca
oysa hala çocuktum
kimin yüzüne baksam
açlık
ateş
barut
hastalıklar ve kan
zalimler ölüm dansında
ayrılık zor olsada
yine seni düşünürüm
oysa hala çocuktum

yaşama mahkum edilmişim
şiirlere tutundum
bağışlasın beni
nereye vursam başımı
fayda etmez unutuldum
dövüp durdum dizlerimi
süngüler ucunda kar tanesiyim
hala gözlerin gözümden gitmez
susar kör talih
ben yine çocuktum
kıtlıklar ve kıyımlar var kundağımda
yine seni düşünürüm

kuşlar uçuyor acı ötüşlerle
avuçlarımda yangın var
gebe toprak ağlar
sırtımda koca dünya
belki seni söyler mevsimler
büyürsün gözlerimde
belki seni söyler inceden saz
belki sen kokarsın bu yaz
belki o gözlerin
siler ölümü gözümden
yine seni düşünürüm
var olduğum sürece
acımasızlığın kavgaların katletliği etimizle
....................................

07