Büyüdüm ben anne,kocaman bir kadın oldum. Çocuktum elimi bıraktığında. Oyunlar oynadığım sokağımda seninle çektirdiğimiz resmi çıkardım albümden.
Sarılmışım sana sımsıkı, sensiz gececek yılları bilir gibi. Büyüdüm dedim ya anne ama hala cocuk kaldı yüreğim hala anne derken biri,titretir yüreğimi alt üst eder benliğimi. Büyüdükçe hep sızı kaldı,hep ağladım. İlk aşkımı anlatamadım sana mesela, kızgınlığımda,kırılganlığımda paylaşamadım. Kendim söyledim,kendim dinledim dört duvar arasında. Mezarda,başucunuzda bir ağaç var. İki dalı kalmış, sen ölmeden bir dalını kesmişlerdi,gülmüştün bak benim sıram geldi dedin ve sustun. Koca bir suskunluk,yıllarca suskunsun annem. Kokunu unuttum,en çok hangi yemeği severdin ya da hangi kelimeyi daha çok söylerdin unuttum. Unutmadığım birşey var bizi böyle büyüttüğün bu gün beni var eden sevgin,bu sevgin bana insanları sevdiren. Sen uzaklarda olsan da göremesem de yüzünü,koklayamazsam seni bile,sen bizi sevdin annem sevgin getirdi beni bu güne.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,