Ben Görmez Bakarım Şiiri - Enver Özdil

Bakma yalanına inandığıma
Ben görmez bakarım, sen bakarkörsün.
Yalnız benim diye aldandığıma
Ben görmez bakarım, sen bakarkörsün.

Sana mübah olan bana haramdır.
Senin ak dediğin benim karamdır.
Nefret beter sevgi buram buramdır.
Ben görmez bakarım, sen bakarkörsün.

İlk heves, ilk aşkın açtığı yara,
Tez durulup, tez bulanan pınara,
Başı yüce şu asırlık çınara,
Ben görmez bakarım, sen bakarkörsün.

Çelme takılırken toy benliğine,
Kanarken soysuzlar yarenliğine,
Bunca yıl geçmişin karanlığına,
Ben görmez bakarım, sen bakarkörsün.

Güvenmek isterim geleceğine,
Şu kara yazıyı sileceğine,
Yarin kadir kıymet bileceğine,
Ben görmez bakarım, sen bakarkörsün.

Gönül tahta geçti, akıl sürgünde.
Çözülür mü bu muamma bir günde?
Cevap gelecekte, dünde, bugünde.
Ben görmez bakarım, sen bakarkörsün.

Ummanı etkiler düşen her damla.
Yaşananlar unutulur zamanla.
Hakikat kendini gösterir amma,
Ben görmez bakarım, sen bakarkörsün.