Ben Gittiğimde..
Tükenirken saatler suskunluğum muhalif
Köhne bir ağaç gölgesi arar kalabalığın yalnızlığı
Bulamayacağımsın
O yüzden kırdım yüreğimdeki ışıkları
Ben gittiğimde baharın gözleri vardı
Damla damla çiçeklere bağlanırdı beyazlığı
Candın bitimsizliğime
Dönemeyeceğimsin artık
Bitmesede gönlümün duaları
Çaresizliğe meydan vermek değil acizlik
Tebessümün sabrındaki lütfüne sığınmak
Geriye dönüp baktığında cılız ümitler
Yarınları maviye boyamaz ki
Ben gittiğimde sevdanın gözleri vardı
Kokusunu sözlerin yapraklarından alan
Mum ışığının sardığı tüm karanlıkları
iflas olmayan mutlulukla parlatan
2009..
Sema GüneşKayıt Tarihi : 26.8.2009 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!