Ben Gidiyorum Şiiri - Kadir Bey

Sabahsız gecelerden, yıldızsız kapkaranlık gökyüzünden ürpermemeyi
öğrenmeye çalışırken yakınlaştım korkularıma.Biten yolların, çıkmaz sokakların tam başındayım.Sönmüş sokak lambaları sönmüş volkanik dağlar gibi.Ve ben püskürmekte olan küremiş bir volkan.Ömrüm suyu çekilmiş simsiyah bir kuyu dibi.Gelmeyeceksen bileyim sonbahar.Dökülen yapraklarının hayaliyle yaşamaktayım.Onun hayaliyle kavrulmaktayım.Güzelliğinden hiçbirşey kaybetmemişsin.Yıllar önünde diz çökmüş.Rüyamda görürdüm seni; Konuşurdum.Sen duymazdın.Ben çıldırırdım.Yüzündeki çizgiler; Onlarda ne! Yoksa yürüdüğün yolların aynasımı? .Gözlerinin içi hala gülüyorHala çok güzelsin.Tattığım en nefis zehirsin; Öldürmeyen, süründüren..Gözlerindeki zehirli oklarla yaralandım.Bir a
..........
..........