Ben gideyim- diyor hüznün

Şiir gibisin; sımsıcak ve biraz buruk
Hazlar ve elemler var sende
Geldiğinde 'Ben gideyim' diyor hüznün,
gülemiyorum
Giderken, seni görebilmenin sevinciyle
ağlayamıyorum
Alt-üst bile değil
karmakarışık ediyorsun beni
Yaz gününde, kar yağdırıyorsun gönlüme
Serinliğe sevinemeden donuyor, buz gibi
Kışın varlığın ateşliyor;
'Isınmak' gelirken aklıma yanıyorum,
kül oluyorum
Çöz de git, darmadağın gönlüm
Sessizliğim aldatıcı
Biliyorum; fırtına başlayacak gidişinle