Kalem aldım günlüğümü yazarım,
Ben gidersem anılarım yaşasın,
Keder gamla geçti bayram pazarım,
Ben gidersem anılarım yaşasın.
Bu günde maziyi getirdim dile,
Bülbül gibi hasret yaşadım güle,
Daima şükrettim çeksem de çile,
Ben gidersem anılarım yaşasın.
Emanet olana kemlik etmedim,
Hak yolundan gayrı yolu tutmadım,
Aç yaşadım muhannete gitmedim,
Ben gidersem anılarım yaşasın.
Kendim kırılsam da gönül kırmadım,
Durmadan çalıştım boşta durmadım,
Hor görüldüm bazen vefa görmedim,
Ben gidersem anılarım yaşasın.
Yürümeyen işi kendime sordum,
Huzurlu olmaktır yegane derdim,
Her lahza Mevla’mdan diledim yardım,
Ben gidersem anılarım yaşasın.
Ahmet Şentürk hocam bana ders veren,
Engin tecrübeli yarını gören,
Olmuştum tanışma lütfuna eren,
Ben gidersem anılarım yaşasın.
Olmadı ebedi sonsuza kalan,
Kaya der bilirim bu dünya yalan,
Gidecek mutlaka bu hana gelen,
Ben gidersem anılarım yaşasın.
Kayıt Tarihi : 30.7.2010 17:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!