Ben Gidemedim Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Topal bir sevdaydı yanımda kalan
Sabahsız kara rüyalardı gecemde yatan
Sus pusum şimdi yâr kapısında uyuyan
Ben gidemedim, sevdiceğim el kapısında kalan.
Ne umtularımdı geçen yıllar bahçesinde,
Ne ayazlarımdı sevdiceğimin yolunda bahara dönen
Karanlıklar arkasından gelendi aydınlık günlerim.
Ben gidemedim; sevdiceğim el kapısında.
Üst üste pişmanlıklarımdı dikilen
Ezelden ebedi sevda derken dostlara ben,
baktım ellerim bomboş, kor kor kızıl alev topu kalan
Ben gidemedim; sevdiceğim el kapısında.
Gel diyemem o yâre, mutlu ki gelemez
Sev desem; o gönüllü elin olmuş sevemez,
Kapılar kapamış, başkasına kul olmuş,
Ben gidemem, sevdiceğim biliyorum elin olmuş....