Gözlerimin içine bakıp ta ilk defa
Artık ben yokum dedin ya bana
Dolmaz boşluğu açtın ya o gün
Git desen de ben gidemedim be baba
Takvimler geçtikçe hayat büyüttü belki beni
İçimde ki boşlukta büyüdü benimle
Sensiz geçirdiğim her an olgunlaşsam da
İçim de ki çocuk hiç büyümedi baba
Şimdi karşındayım kaderimin kurbanıyım
Hasret kaldığım baba kelimesi dilimin ucun da
Elin omuzum da konuşurken nefesin vuruyor yüzüme
Ama bana git dediğin gün geliyor aklıma be baba
Hep anlatırsın doğduğum gün uzunca düşünmüşsün
Hiçbir şeyin yokmuş bu dünyada
Sonra bir fidanım oldu diye sevinmişsin hani
O fidan kırıldı kurudu artık kurudu artık be baba…
Kayıt Tarihi : 18.4.2015 22:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Güdücü](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/18/ben-gidemedim-baba.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!