…Ben Gibi Şiiri - Mehmet Macit

Gün doğarken üstüme, bölük pörçük hislerim.
Ah be zalim sevgili! Bitti artık düşlerim.
Aldın canımdan canı durmaz akar yaşlarım.
Kandım aşkın yeline, üzülme; Sıra sende,
Gönlünde yatan sevda saçın yolsun ben gibi.

Merhaba! Yeni güne, ömrün son baharında,
Okşar teni meltemler sabahın seherinde.
Üşümeler hep senli, gönül aşkın harında.
Candım canına kurban, gör şimdi; Sıra sende,
Kalasın ayazlarda ruhun ölsün ben gibi.

Ah! Şu dalgalar yok mu? Hem söyledi, hem çaldı.
Kalbimdeki yaranın hicranı baki kaldı.
Uzak kalsın bedenin, ruhunu kimler aldı?
Yandım gönülden ey aşk! Dileğim; Sıra sende,
Yanasın ateşlere, yüzün solsun ben gibi.

Deryada bir yoksulum, sulara adın yazdım.
Bilesin ki cananım! Umuda mezar kazdım.
Duymadın çığlıkları teli kırık bir sazdım.
Bendim, kapına gelen, yalnız kal; Sıra sende,
Uğra bir meyhaneye, âlem gülsün ben gibi.

Yansır suya huzmeler unut artık der gibi…
Pürü pak sevgi dolu gönlümdeki har gibi…
Gelmeyen sevgilinin niyetine sar gibi…
Andım yıllarca seni, bak işte; Sıra sende,
Hasret dolu bir yara, gönle dolsun ben gibi.

Aman vermedi yıllar büküldü bak dizlerim.
Ölüp giderim sanma! Çöküşünü izlerim.
Gülemem ben sen gibi, can evimden sızlarım.
Sandım sevgini gerçek, inan ki; Sıra sende,
Adak ağaçlarında çulun kalsın ben gibi.

İsyan etmem kadere düşlere dalan benim.
Erdi aşka yüreğim, yanmaz artık bu canım.
Macit Hakk’a gidiyor varsın boş kalsın yanım.
Bandım aşkın aşına, darılma; Sıra sende.
İşlesin ciğerine, yere çalsın ben gibi.

Mehmet Macit
15.05.2015
Dikili/İzmir