Ben Geldim Şiiri - Kasım Kobakçı

Korkuyla değil, nazik nazik değil,
Elimi kalbime vurarak geldim,
Kapıyı aç ve ne diyeceğimi gör.
Bir elinden, bir gözünden,
Dişlerinden dudaklarına.

Nergisler ocak ayında çiçek açtı,
Kendimden bahsetmeyeceğim,
Doğuran güllerden, duvarlara asılan güllerden,
Çocukların sabah erkenden okula gitmesinden,
Atlardan bahsedeceğim.

Atların terli kanından,
Kapıyı aç ve ne diyeceğimi gör.
Bütün kavga ettiğim çocuklarla barıştım, onlarla oynuyorum.
Penceremin altında açacak kırk çeşit sarmaşık gülü buldum.

Dolu ekinlere isabet etmedi, çekirgeler gelmedi, kuraklık olmadı,
Yoruldum demeyeceğim, bir evimiz olsaydı demeyeceğim.
Kalbimin kırıldığını söylemeyeceğim,
Gözlerimin içine baksan başını çevirmeyeceksin,
Uzaklaşmayacaksın, elimi tutmayacaksın.

Gözlerimin içine baksan,
Dağda ateşlerin yakıldığını göreceksin,
Kapıyı aç bak kim gelmiş,
Güvercinin nasıl havalandığına bak
Artık açmayacağını söyleyemezsin.
Aç......