Ben en çok sonbaharı sevdim
uzun uzadıya cepkenimde duran
Hafif bir rüzgarın sesiyle
Zili çalardı mahalle mektebinin
Cıvıltılarıyla çocukların
Ben en çok sonbaharı sevdim
Kendimi kendime vermek için..
Ben en çok sonbaharı sevdim
Bir yazarın mezar taşındaki laneti
Bilmem ki;
Yeni bir hayata mı çağırıyor ne?
Yani bir bilsem
Söylerim herkese
Ama ben en çok onu sevdim,
Bir kulağımdan girip ötekinden çıkan
Ölümü hatırlattığı için belki de
Zamansız,
Yarım yarım gelen..
Ben en çok sonbaharı sevdim...
30/05/2011
Ünal ÇağabeyKayıt Tarihi : 30.5.2011 01:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ünal Çağabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/30/ben-en-cok-sonbahari-sevdim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)