Ben En Çok Seni Sevdim Şiiri - Dilek Mert

Ben en çok seni sevdim
Kurşun gözlüm
Hasretin çalkalanırken yüreğimde
Akreple yelkovanın kalp atışlarını
Yas tutarken gönlüm
Gözlerimin vuslat deryasına kapılmasını sevdim

Ben en çok seni özlemeyi sevdim
Yağmur yüreklim
Sana kal diyemeyecek
Bir daha geliş gidiş seferlerine gün koyamayacak kadar sevdim
Turlar bindirdin senin nöbetlerine yatarken zamansız imsak vakitlerine
Rüzgarım oldun korktum

Ben en çok seni hatırlamayı sevdim
Gök gürledi fırtına esti üşüdüm
Yüküm oldun
Uykulara bir demlik çay çektim günlerce uyumadım
Ama sen yoktun
Sensizliği sevdim karanlık renksiz soğuk gecelerde

Ben en çok seni beklemeyi sevdim
Güneş doğarken umuda doğru
Aydınlatırken odamın siyah gün ışığına hasret perdelerini
Kuşlara yem verdim
Çiçeklerime baktım
Kanadı kırılmış kelebekleri okşadım yaralarını sardım

Ben en çok seni unutmayı sevdim
Kar taneleri yağarken damla damla yüzümün şeffaflığına
Seni yıldızlara sordum sustular
Artık kelebekler uçmuyor
Çiçekler açmıyor güneş buralara uğramıyor
Avuçlarıma kanayan sevdamın kurak terleri düşüyor

Ben en çok senin ihanetini sevdim
Özlerken özlem dolu küçük evlilik oyunlarını
Kanayan yüreğime tuz basmayı
Salağa yatmayı ateşle oynamayı cehennemle baş etmeyi
Unutmayı sevdim
Sen benim geçmişim yarınlar sensiz geleceğim...! ! !

(10.04.2013) 04:30