Şehrin kalabalığına karışan kız unuttu beni, ırgat tenimin
Utancı, onu ürküttü belli, toprak kokan tenim ve ellerim.
Onu arayamaya gücüm yetmez, bulsam denizler köpürür
Ve taşar. Martılar çığlıklanır birşeyler olur işte.
Taptazeyim. Tenim ve hamurum yeni yoğrulmuştur.
Toprak kokuşum bu yüzdendir sevgilim. Şairliğim
İnsancıldır. İnsanlığım şairce. Kaçma benden, şehir
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Güzel şiirler yazıyorsunuz, hakkınızı vermek lazım ..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta