Ben,
Dumanlı akşamların içinde,
koynumda gönül alan çiçeği toplarken,
aşık olmuşum.
İsmimi derin olmasa da,
bir yere kazımışlar.
ağaçtan sökülmüş bir çakıyla.
Sabahtan geçerken,
hasreti gömülmüş birinin,
utancımı sakladığım mezarlığa.
Alper Eğrikar
Kayıt Tarihi : 29.1.2024 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!