Ben Doğuştan Aşığım Şiiri - İsmail Süklüm

Yalancı vuslatlara koşturmaktan yoruldum,
Ayarlarım uymuyor zamanda akan hıza.
Ahu gözlü periye sanırsın ki vuruldum,
Say ki dünya güzeli, ne selvi boylu kıza
Ben doğuştan aşığım; hilal ile yıldıza!

Salınışın göklerde belli ki sudur bengi,
Gelmemiştir cihana, bulunmaz yok ki dengi
Şehidimin kanıdır giydiği kızıl rengi,
İsmini kazıyamam erir diye mat buza
Ben doğuştan aşığım; hilal ile yıldıza!

Senden ayrı kalamam, hüzünlenir melerim.
Arşa değen dağları Ferhat olup delerim,
Aşkla yanan kalbimi ninni söyler belerim
Kavururum ciğeri, ekmeği banıp tuza
Ben doğuştan aşığım; hilal ile yıldıza!

Bir kerecik gül bana; bütün ömrü veririm.
Süzgün bakar uzaktan içten içe eririm.
Kısacık yaşantımı paspas yapıp sererim
Gölgende serinlesem; kanaat etmem aza
Ben doğuştan aşığım; hilal ile yıldıza!

Hep başımda dalgalan; umarım senden meder,
Vurmasın endamına şaşırıp tek bir keder.
Uğruna çabalarım olmasın artık heder,
Hiç işveden anlamam ne olur çekme naza;
Ben doğuştan aşığım; hilal ile yıldıza!