Ben, suskun bir çağrının ilk hecesiyim,
Yarısı yangın, yarısı dua gibi duran…
Bir çocuğun rüyasında unutulmuş kelime,
Bir annenin içli yutkunuşunda kalan…
Geceden çalınmış bir yalnızlıkla doğdum,
Zaman, boynuma ince bir urgan gibi.
Ne yana dönsem içimde kırık bir şehir var,
Sokakları hep ben, duvarları hep sen gibi.
Kayıt Tarihi : 1.8.2025 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!