Ben Diyarbekirliyem Şiiri - Sinan Karakaş

Ben Diyarbekirliyem keko,

Diyarbekirli,

Ben bağrı yanıgam,

Öyle yanıgam ki keko,

Cigerım kebab oldı dısem yırıdır,

Dumanım çıxmi diye,

Bagırmıyam diye,

Zannetmeyın kı yanmiyam,

Ile yaniyam ki bi ben biliyem bi de,

Bi de Allah bıli,

Efendılıx bende kalsın diye sesımı çıxarmıyam,

Yutiyam yutiyam,

Yüregım şiştı yuttıxlarımdan,

Daha ne keder yutacağam bılmiyem,

Ben arkadaş canlısıyam,

Birine arkadaşım dımışsem biter her şıy,

Öl dıse ölürem,

Ile ölürem kı gıkımı bıle çıxarmam,

Ben Diyarbekir uşagıyam dıdım ya,

Benı anlıyan anli,

Anlamıyana ne diyim,

Varsın o da anlamasın,

O anlamı diye degışacax da degılem,

Allah benı adam yaratmış,

Adam gıbı adam olmaga çalışıyam,

Her kesı de gendım gıbı biliyem,

Madam kı adam sıfatınan gezi,

Ben ona ne diyebılırem keko,

Benım espablarım yırtıx olabılır,

Ama üregım tek parça,

Üstım kırlı olabılır,

Ama üregım tertemiz,

Ben gendımı adam biliyem,

Birileri benı xor görmışse ne diyım,

O gendıne baxsın,

Adam olmaga niyetı yoxsa ne diyım,

Ben barış yanlısıyam diyem

Korxi mısen diler,

Baba ben neden korxacagam,

Bi canımız var,

Onı da Allah ne zaman istese verecagam,

Kekıme bax bahan di korxi mısan,

Yav adamı güldırisen,

Gene de ben barış yanlısıyam,

Ben kardaş canlısıyam,

Dıdım ya keko ben Diyarbekırliyem,

Ben Diyarbekır uşagıyam,

Ben acıların çocıgıyam,

Ben üregımı dağlıyam,

Mazlum görsem, mağdur görsem,

Ağlıyam ağlıyam,

Sesım çıxtıgı keder bagıriyam,

Zannetmeyın dağlıyam ben şeherlıyem,

Hem de Diyarbekırliyem.