Ben Derim Ki: Şiiri - Mustafa Kaya Akozan

Duysun evladım, torunum,
Bilsin dostlarım, yarenim.
Vatan, Millet, Din Aşkıyla
Çölde, Veysel-i Karani’m...

Ol Sevgili nazarında,
Aşk oduyla köze döndüm...
Erenleri huzurunda,
Çürütülen dize döndüm...

Muhammed’in ümmetinde,
Ebubekir zimmetinde,
Ömer Hattab himmetinde,
Mevla’m sana, size döndüm.

Osman’ım sağ böğrüm ezgin
Ali ile vurdum kuzgun
Hüseyin’im, yaram azgın
Kerbela’da tuza döndüm…

Gözlerimde alevden yaş
Hasanın mezarında taş
Ruhuma yüklü bir naaş
Çölde yanan saza döndüm.

Dilim döndükçe kelamım,
Rızan içindir selamım
Nur’u Kur-an’dır, Elham’ım
Kanım dondu, buza döndüm

Sırtımdadır yırtık abam,
Şen olmaya layık obam.
Rıza-i Hak, bütün çabam
Mevlana’da ize döndüm.

Gülşen olsun nice toyum
Müslüman- Türk, Oğuz soyum
Erlik meydanında Beyim
Bölüşülen koz’a döndüm

Gazalarda erlik için
Şu Âlemde dirlik için
Yollarında birlik için
Hizmet için güze döndüm

Hizmete talibiz, astız
Alp Erene çuluz, postuz
Allah’ım, dostuna dostuz
Kur’an da ki, cüze döndüm.

Akozan duyursun bunu,
Unuttum garezi, kini,
Serinden geçtiğim canı,
Suna, suna öze döndüm...