Plato dedi ki:
“Gerçek olan değişmez.
Gölgedir gördüğün,
Aslı mağaranın dışında saklı.”
Ama ben,
O gölgeleri sevdim.
Çünkü her titrek ışıkta
Bir başka hakikat soluyor.
Dedi ki:
“Varlık birdir, kalıcıdır.”
Ben ise suya baktım —
Ve her dalgada başka bir yüz gördüm kendimden.
Belki sen,
Bir fikir olarak yaşarsın orada,
Ben ise burada,
Her nefeste yeniden doğan bir varlık gibi yanarım.
Değişiyorum.
Tıpkı mevsimlerin elleriyle dokunmuş ağaçlar gibi.
Bir gün çiçek,
Bir gün kül,
Bir gün rüzgârım ben.
Eğer ruh ölümsüzse,
O da dönüşerek yaşar.
Hiçbir an bir diğerine benzemez,
Ama hepsi aynı özün farklı melodileridir.
Ben değişimin kalbinde buldum huzuru,
Çünkü durağanlık,
Ancak taşların rüyasında vardır.
İnsan ise akıştır —
Bir “olma”nın sonsuz denizinde yüzendir.
Plato,
Belki sen ideaların göğünde gezersin,
Ama ben,
Toprağın, rüzgârın, zamanın kokusunda hayatı duyarım.
Sabit bir mükemmellik istemem ben,
Çünkü kusur bile güzeldir değişirken.
Bir yaprağın düşüşünde bile
Varoluşun nabzı atar.
Ve evet,
Her şey geçiyor, biliyorum.
Ama belki de güzellik tam orada —
Geçiciliğin içinde saklı bir sonsuzlukta.
Senin dünyanda olan bitmişti,
Benim dünyamda her şey yeni başlıyor.
Her nefes bir varoluş,
Her kayboluş bir yeniden doğuş.
Ve ben —
Değişimin içinde sabit kalan tek şeyi anladım sonunda:
Sevgi.
O da değişir biçim biçim,
Ama özüyle hep aynı kalır.
İşte bu yüzden,
Ben ideaya değil,
Akışa inanıyorum.
Çünkü değişim,
Kendini bulmanın en dürüst yoludur.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 4.12.2025 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




dilinize sağlık
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)