Martıydın ucu olmayan denizde
Gönülden gönüle göç edip durdun
Son durağın değildi benim kalbim
Geçerken uğradın sırtımdan vurdun
Bir daha demem sana gel diye
Sevmek mi tövbe ettim sen sondun
Harladın ateşi,döndüm deliye
Yaktın beni,elinle attın odun
Merhamet duygusu ne gezer sende
Şu dünyada bir tek kendini sevdin
Anlamsız bir ifade sert yüzünde
Hiç övünme,ben değil sen kaybettin
Kanat mı var o karanlık ruhunda
Özgürsün de yok mu bir yerin yurdun
Sevmediysen dolaşma etrafımda
Ayrılıp ta beni ne hakla sordun
Anlamadım riyakardın özünde
Ümit yoktu,beni boş yere yordun
Bir yenilgi öyküsü var çehrende
Yazı Hak'tan ettiklerini buldun
Şimdi karşına geçip de gülsem mi
Acıyıp ta sana tekrar sevsem mi
İntikam acıdır ben de gitsem mi
Lafım doğruydu da ondan mı sustun.
Kayıt Tarihi : 31.8.2019 18:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)