Ben de yaşamak isterdim...

Kesmeseydi önümü taş duvar
Ben de koşmak isterdim gülüm
Nefesim kesilinceye kadar...
Kollarımı salardım rüzgarın akışına
Avurtlarımı yalardı ıslık sesinde hayat
Açardım yüreğimin tüm kapılarını
Ne varsa doldururdum sevgiden yana
Yüzümdeki yılgınlığa inat...

Örtmeseydi üstümü beton tavan
Ben de görmek isterdim güneşi gülüm
Voltalarda dolaşmadan...
Bir avuç gökyüzü çalardım yarınlarıma
Mavilere ıslardım düşlerimi
Karanlığa bulaşmadan...

Takılmasaydı bileklerime kelepçe
Ben de tutmak isterdim uzanıp yar elinden
Belki gül almaya harçlığım yetmez
Komşu bahçelerden kopartırdım
Ve tüm utangaçlığımla
Gözlerim yerde
O'na uzatırdım...

Geçmeseydi boynuma yağlı urgan
Ben de gülmek isterdim iki kulak arası
Benim de hayallerim olurdu kaf dağında
Dudak bükümü umutlarım
Türküler çığırırdım sevdalara
Anardım içimde üç beş günü
Dalardım uzaklara...

Ve okunmasaydı hükmüme idam
Ben de yaşamak isterdim gülüm
Dört adım olsa da dünyam...