Ben de Bir İnsanım
Adım Gökhan, ben de bir engelliyim,
Ne olmuş, suçum ne günahım ne bilirim.
Bir bedenim var, ama ruhum özgür,
Sizler gibi bir insanım, duygularım derin, elbette bir gün.
Yürümek zor, bazen düşerim,
Ama düşmekte var, kalkmayı öğrenirim.
Hayatın rüzgarında, savrulurum belki,
Ama içimdeki ateş, sönmez asla, bil ki.
Gözlerimde bir dünya, umutla dolu,
Her zorlukta kalbim, atar yeni bir solu.
Farklıyım belki, ama ben de varım,
Sevgiyle büyüyen, bir kalp taşırım.
Hayat yolculuğunda, birlikte yürüyelim,
Ellerimizi birleştirip, engelleri aşalım.
Her adımda yanımda, dostluğun sıcaklığı,
Ben de bir insanım, sevgiyi ararım, işte bu.
Unutmayın, güzellikler içten gelir,
Farklılıklarımızda, dostluklar büyür, serin.
Ben de bir insanım, hayallerim var,
Sevgiyle dolsun, her kalp, her yar.
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 18:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, “engelli” kelimesinin arkasına saklanan önyargılara karşı yazılmış bir insanlık hatırlatmasıdır. Gökhan’ın hikâyesi, bedenin sınırlarına rağmen ruhun nasıl özgür kalabildiğinin hikâyesidir. Çocukluğundan bugüne, yürürken zorlanan ama hayata tutunmaktan hiç vazgeçmeyen bir yüreğin sesidir bu dizeler. Her düşüş, bir yenilgi değil; yeniden ayağa kalkmayı öğrenmenin adı olmuştur. Toplumun bazen acıyan, bazen görmezden gelen bakışlarına rağmen, içindeki ateşi koruyan bir insanın kendini anlatma biçimidir. Bu şiir; “Ben de buradayım” demenin nazik ama kararlı yoludur. “Ben de severim, üzülürüm, hayal kurarım” diye fısıldayan bir kalbin ifadesidir. Gökhan, bu şiirle şunu söyler: Engeller bedenlerde olabilir, insanlık kalptedir. Ve gerçek yürüyüş, ayaklarla değil; umutla, sevgiyle ve dayanışmayla yapılır. Bu yüzden bu şiir sadece bir hayat hikâyesi değil, bir çağrıdır: Farklılıkları ayırmak için değil, birlikte güçlenmek için görelim. Çünkü o da, sen de, ben de… Birer insanız.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!