BEN DE İNSANDIM!
Bende insandım,
Duvar sandığınız, sağır kaldığınız
Yıkılmaz deyip, sırtınızı yasladığınız
Hep yüzüne bakıp güldüğünüz
Ama ağlatarak hergün öldürdüğünüz
Gözündeki yaşlar ile ıslanıp Rahmet diye
Bağrını ateşe verip yaktığınız her seferinde
Bende insandım,
Kendimi yıkılmaz duvar sanırdım
Şimdi yıkık duvarlarıma sarıldım
Beni ben yapanın direkleriyle tutunup
Şu yalan dünyanızda öyle yaşadım
Bende insandım,
Sizin hakkıyla bilmediğiniz Rabbe inandım,
İşinize geldiğinde hatırladığınız.
Bende insandım,
Ayasofya benim adım
Daha dün yeni anımsadığınız!!!
M. Şahin
Mehmet Şahin 4Kayıt Tarihi : 25.7.2020 13:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kara lekeden kurtuldu tarihinde, Türk'ün adı. 24 Temmuz 2020 Elhamdülillah
![Mehmet Şahin 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/25/ben-de-insandim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!