Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
DEĞERLİ GÖNÜLDAŞIMA BEN DE DERİM Kİ;
Gönlü tok, gözü tok
Dili sağlam, fikri sağlam
Vatan için canını hiçe sayan böylesi güzel insanları içtenlikle kucaklıyorum.
Bu ülkenin, bu milletin dün olduğu gibi bugün de böylesi değerli insanlara ihtiyacı var, yarın da kesinlikle olacak.
Biziler; hem Türklüğünden, hem dininden asla taviz vermeyen gönüllü neferleriz.
Seveni fazlasıyla severiz. Düşman olmayana düşman demeyiz.
Vatanımızı, milletimizi bölmeye kalkanın tepesine ayı ve güneşi indiririz.
Bizim davamız;
“Türklüğümüze ve İslam’ımıza eş
Bir elimizde ay, bir elimizde güneş” misalidir.
Ne birinden, ne diğerinden asla vazgeçemeyiz.
Duygularımızı ve fikirlerimizi geliştirmek için nasıl ki okumak ve düşünerek değerlendirme yapmak zorunda isek, arada bir bize ait olanlara bir göz atıp mükemmel hale getirmek için üzerinde çalışmak da görevimiz olmalıdır.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
İlhamınız bol, kaleminiz daim olsun.
Her daim yazın.
Dostça ve sağlıcakla kalın.
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
Çok güzel hocam bir deryasınız .Yüreğinize sağlık.Tam puan.
Çok güzel ülküdaşım.Yüreğine sağlık.Ayrıca benim dikkatime gönderdiğin şiir de çok hoştu.Tebrik eder başarılarının devamını dilerim.Saygı ve selamlarımla ayrıca sizi gurubuma davet ederim.
duyarlı yüreğe ve duyarlı dizelere alkışşşşş
Bizim davamız = VATAN ...şerefsizce yaşamaktansa , şerefi ile düşsün toprağına bu can....tam puanla listemde sayın şairim ..saygılarımla...
Bak tarihe TÜRKÜN TÜRKTEN gayri dost varmı söyle
Kurtla çakal bir görülmüşmü senin şanlı tarihinde
Bölücü ha kürt olmuş ha türk eğer dönmüşse ermeniye
Yeminliyim bu ermeni döllerini tarihden silmeğe
Yüreğinizi kutluyorum. En güzel günler sizinle olsun
Vatanı namus bilenler bizimde dostumuz kardeşimizdir.kutlarım 10 puan
duyarlı yüreğe ve dizelere candan alkışşşşş
BİLMEZ
Bir hilal uğruna kaç güneşin battığını,
Anlamaz manasını hilali olmayanlar.
Vatan için yerde kaç şehidin yattığını,
Bilmez bu vatan için şehidi olmayanlar.
xxxx
Askerliğe yolladık kınalayıp kuzuyu,
Şehitlik mi? Ölürüz hak yazdıysa yazıyı,
Her düşen şehitte yüreğimdeki sızıyı,
Bilmez bu vatan için şehidi olmayanlar.
xxxx
Haydi evladım git ya şehit ol yada gazi,
Öğüdünü tutanlarca kuruldu bu mazi,
Vatan uğruna ölmeye verdiğimiz sözü,
Bilmez bu vatan için şehidi olmayanlar.
HASAN OVAK
Mayıs-2005
Büyük dava adamı seni kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta