Ben Çok Zenginim Şiiri - Müjgan Kızıleniş

kristal kadehler olmadı derdim;
öyle çok şey sığdı ki vitrinime
değerlerim ki
mekanım dar demeyenlerdi.

aziz büyüğümün çeyizinden
bir likör takımı...
''o hep senin unutma'' demişti...

sevgili Nazifin hikaye kitabı,
imzalamaya ömrü yetmediği...

annemin yörük çemberleri
herbiri el emeği göz nuru
oyaların adı ne hoş,hep güldürürler beni.

yeğenimin askerlik hatırası albümü,
ender bir nebatın yapraklarından.

bir çalıntı fincan ömer ağa'dan,
çalındı demediğim yıllarımdan...

çocuklarımın doğum günü armağanları;
hele biri var ki çok değerli,
kıvırcık tüylü koyun üzerinde iki kuzu.
biri çağdaş'ım...biri cihan'ım
ve ben...

annemin babamla fotoğrafı
hep bildiğim şefkat
öylece güvenle bakarlar bana...

ve beş kardeşin fotoğrafı...
ne güzel gülümsüyorlar...
canlarım...sarı güllerim...

hepsi iç içe...her zaman...ne güzel...
ve daha da çoklarını alır vitrinim yaşadıkça.
biliyorum;
ben çok zenginim...