Ben Çocuk Olamadım Usta Şiiri - Sinan Ka ...

Ben çocukluğumu yaşayamadım usta,
Ben de çocuktum tüm çocuklar gibi,
Bazen özenerek, bazen kıskanarak bakardım onlara,
Ben çocuk olmak istedim tüm çocuklar gibi,
Çocuk bile olamadım, oldurmadılar,
Ne bir sıcak bakış değdi yüreğime,
Ne bir şefkatli el başımı okşadı,
Çocuk dediğin anası babası olurdu,
Benim anam babam da olmadı usta,
Ne uçurtma uçurdum gökyüzüne,
Ne çelik çomak salladım,
Sabahları dokuza kadar hiç yatmadım, yatamadım,
Ne de önümde bir kahvaltı sofrası gördüm,
Hep elimde bir kuru ekmek parçası kemirdim.
Ben çocuk olamadım, çocuklar gibi usta,
Çok ağladım, çok gözyaşı döktüm duvar diplerinde,
Yıkık virane evlerin kuytu köşelerinde,
Vücudumdaki bitler bile benden rahatsızlar,
Kanım yok diye,
Bana çocuk diye emrediyorlardı,
Çocuk şunu getir, çocuk şunu götür sesleri kulağımın özengisini titretiyordu,
Ama bana çocuk demelerine rağmen çocuk olamadım, yaptırmadılar,
Yaptırmadılar usta,
Hep çalıştım, ekmek için çalıştım, ayakta kalabilmek adına çalıştım,
Açlığımı susturmak istedim,
Onun için çalıştım usta,
Beni rahat bırakmak istemediler,
Hırsızlık yapmam için,
Çeteye katılmam için çok teklif geldi,
Geri çevirdim,
Ama yine de çocuklar gibi çocuk olamadım,
Çocuk olacak fırsatı bulamadım,
Artık çocuk değilim ama,
Her çocuk gördüğümde içim yanıyor,
Yaram kanıyor,
Birileri de beleş büyüdüm sanıyor.
İSTEYENE KISSADAN HİSSE,
İSTEMEYENE HAMAMDA KESE.