ben ÇAĞIRSAM gelir mi?

Haber salmışsın, Han’a
Gelmemiş öylemi?
Peki, ben çağırsam
Gelir mi?
Belki kara kışta
Yolunu kaybetmiştir
Belki karda kışta
Yola çıkmak istememiştir
Oysaki
Bahar kapıda
Ağaç bayramı da yakında
Bir fidanda biz
Diksek mi ki kara toprağa
Bir dikili ağacımız yok
Demeyelim ilerde
Ne dersin Ağa?
Çağrılmak nasip olmaz her kula
Çağrılınca gideceksin
Sonunda ölüm bile olsa
Ölüm mü?
O hep aklımızda
Yaratıcı mı?
O her daim hatırımızda
Onlar, bunlar ve şunlar gibi
İşimize geldikçe
İşimiz düştükçe
Gelmez aklımıza ve dahi hatırımıza
Ve her daim aklımızda
Birliktedir imanımızla
Sen niye çağırdın ki
Arkası kara bulut
Görmek için
Güneşin çıkması lazım
Niye acele ettin ki
Kara bulut yağmur getirir
Yağmurda berekettir
O şimdi yükseklerde
Elbet bir gün yere düşecektir
Senin benim gibi
Toprağa
Oda bir gün
Er ya da geç gelecektir
Bu acele niyedir Ağa?
Hey benim kara yağız yiğidim
Ben seni sen beni böyle bilmezdin
Ben seni tanırımda yiğidim
Sen beni hiç görmedin
Belki de hiç göremeyeceksin
Ben belki masa
Belki sandalye
Belki de maşayım
Belki ateşim
Belki ateşte yanan odun
Belki harladığın öfkenim
Belki elin ayağın
Belki gören gözün
Belki duyan kulağınım
Sen beni bilmezsin Ağa
Sen bir daha çağır
İstersen bağır
İstersen et kahır
Bahar yakın
Sen çağırınca gelmez
Ama ben çağırınca gelir
Sen kimsin lan deme
Ben belki toprağım
Belki topraktan bir can
Belki ecelim
Belki canları bağışlayan
Ben Tanrının bir eli
Yeryüzündeki gölgesi
Daim devletin
Kapısında sadık bir köpeğim
Beni merak etme
Tanıdığın bin çeşit insan var
Ama ben bin iki olmam
Ardındayım ama
Asla önünde olmam
Sen işini yap Ağa
Gerisine karışma