Ben biraz dağınık,
Dünyadan kopuk
Modadan nasipsiz, teknikten uzak.
Ekmeğine koşan bir insanım ben.
Boynuma takılmış kelepçe benim,
Güneşte Kavrulur tenim
Zalimlere karşı bir direnenim.
Karıncaya dahi basmayan benim.
Yüzyıllar boyunca zulme uğrayan
Yaylasında ovasında daim ağlayan.
Yüreğindeki dert ile çağlayan.
Dağ bayır durmadan çağlayan benim.
Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 20.3.2019 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!