Ben Buyum Şiiri - Şükran Çamoğlu

Anam beni hangi günde hangi ayda doğurdun
Çok mu sancılar çektin hep çileyle yoğurdun
Dokuz evlat içinde en kötüsü ben oldum
Düştüm hazan yaprağı gibi gurbet eline

Sevmeyi hem saadet hem de sevap bilmiştim
Layık olmayanlara hayatımı vermiştim
Mutlu oluruz diye yalan söylememiştim
Seviyor zannettiğim o zalim insanlara

Şimdi ellerim bomboş çektiğim hep ızdırap
Bu hale düşürene bin çeşit göster yarab
Kalbim feryat ediyor çaresiz olmuş harap
Hani ak günler nerde onu sen bul sen yarat

Ne kirli iş ne haram sürmedim ellerimi
Bir kişi ispat etsin keseyim bileğimi
Kulak verin ne olur dinleyin sözlerimi
Geçtim otuz beşini beyhude çırpınışlar

Bir ağaç dört mevsimde bir kere meyve verir
Önce tomurcuk olur sonrada filizlenir
Binlerce çiçek açar yüzlerce meyve verir
Kim bilir kim oturur gölgesinde zamanla

İşte ben buyum dostlar ateş içinde yanan
Çaresizlik içinde nerde yazılı derman
Dudakları kurumuş bir açılıp bir solan
Bulacaksın diyorlar mutluluğu mezarda