Ben Buradayım Şiiri - Bekir Dalkıç

Ben oradayım Maria.
Dokuzunu bekleyen ayın,
O asılı duran kancaya.
Bir kasap vitrininde titreyen et,
Kapkara ızgarada ağlayan ak kuzuyum usulca.
Acı çekiyorum hâlâ.

Ben şuradayım, şu köhneliģinde evin ve onikinci katı.
İçimde sıvası patlamış bir yürek taşıyorum, içimde.
Her yerinde şekilsiz, renksiz birikintileriyle birlikte.
Sıkıştım kaldım aradasına ömrümün, zor inan bana.
Sırtında taşıması kainatı.

Kaybettim kendimi bilmiyorum neredeyim
Gövdem nerede, gölgem nerede?
Bulamıyorum ben benliğimi sen buluver.
Gözlerimi bul derinlere in de.
Keder de varsa kaderimizde çekelim gitsin mi?
Ama iyi insanların içinde.

Ah Mariya'm, nolur bul beni burada, bul.
Doğacak bebek gibidir ruhum
Benliğimi getir yeniden, küskün değilim sana.
Akşam olsun, bir tabak daha koy o uzunca masaya.
Sen neredesin?
Ben buradayım.
İşte burada.